Nieuwsbrief juli 2006

Terwijl wij lekker op het zuidelijk halfrond dobberen hebben hackers heel even bezit genomen van onze site. Esther en Bert hebben niet stil gezeten en de hackers in de hakmolen gedaan. Hakstikke bedankt. Op Santo Andres moeten we 5 dagen wachten op goede wind. Dit is geen straf. We liggen aan een goed anker, vlak achter een rif en hebben een prachtig uitzicht over de oceaan. Het eten in Restaurant Giavota, waar we precies voor liggen is heerlijk.

Nieuwsbrief juni 2006

In Nederland is alles oranje gekleurd. Hier alles geel met groen. Copa do Mundo waar je ook kijkt. Tussen alle voetbalwedstrijden door werken wij ook door. We schrijven onze verhaaltjes, bewerken foto’s en plannen de tocht verder naar het zuiden. Het is hard werken. Daarom waren we ook aan vakantie toe.

Jullie zijn toch altijd op vakantie?
Dat horen we vaak.

Nieuwsbrief mei 2006

©08_ de Elevador brengt je van ciudade baixo naar ciudade alto
14 jaar ago ago door Mariëtta van Bakel.Of we lang in deze baai blijven plakken weet ik niet. De tijd vliegt al weer. Als ik dit schrijf zijn we al weer meer dan een week in Marina Centro Nautico da Bahia. We moeten veel tijd steken in het in orde maken van de officiële documenten.
Het blijkt dat we in Recife naar de Police Federal hadden moeten gaan voor een uitreisdocument. Autoriteiten in Recife hadden gezegd dat dat níet nodig was. Wij volgzaam - voor de verandering - deden dat dus ook niet. In Salvador ging de ambtenaar van de immigration, Dhr. Serra Seca, uit zijn dak.

Nieuwsbrief april 2006

Het verhaal van onze wereldreis gaat verder. We zijn nu onderweg naar Nederland. Nee, niet met de boot, maar we wippen even over met het vliegtuig. Even gaan we ‘op verlof’. Vorige keer eindigde ik op vliegveld Lissabon. Inmiddels zijn we geland op Schiphol.
Op Schiphol staan niet alleen Jan en Klazien, Jantine is er ook. Maar wie staat daar nog achter te zwaaien dan? Ik zet mijn ogen op scherp en zie dat Esther er is. “Nou Paul, wacht jij op de koffer, dan ga ik alvast door de douane!” Voordat hij met zijn ogen kan knipperen knuffel ik met Esther. Heerlijk om weer even ‘thuis’ te zijn.

Nieuwsbrief maart 2006

We zien op zaterdag 25 februari, bij het ochtendgloren stipjes aan de horizon. Land in zicht. Maar het zal nog uren duren voor we aan komen. De stipjes worden blokjes, even later flatgebouwen en weer even later wolkenkrabbers. Mijn hemel, wat een stad. Als we nog dichterbij komen horen we muziek. Inmiddels is het rond het middaguur en is zojuist in Recife het carnaval losgebarsten. We varen de haven in, langs de oude historische stad, waar het een drukte van belang is. Loodsen en gebouwen zijn met vaandels, schilden, poppen, maskers, slingers omgetoverd tot carnavaleske paleizen.

Nieuwsbrief februari 2006

De tijd met Jasper erbij was gezellig. Heb je zijn verslag al gelezen? Wat een verhaal zeg over de reis van Bansang terug richting Banjul. Achter op een vrachtwagen met 40 anderen. That is Africa. Ook fijn was dat Jasper veel spullen uit Nederland voor ons meebracht. Zijn bezoek heeft achterblijvers in Nederland behoorlijk aan het werk gezet.

Nieuwsbrief januari 2006

Allereerst wil ik iedereen die dit leest het allerbeste wensen voor het nieuwe jaar. Wij zijn het jaar goed begonnen. Op de rede van Banjul, de hoofdstad van Gambia, hebben we in besloten kring ons nieuwe jaar in geluid. Maar daarover straks meer. Eerst ga ik jullie vertellen van onze ervaringen in Dakar. We zijn in het donker op de ankerplek in Dakar aangekomen en bij het ochtendgloren zien we de omgeving. We liggen in een heel erg grote baai. Gelukkig konden we de weg vinden met behulp van de GPS en de laptop met C-map.

Nieuwsbrief december 2005

We zijn aangekomen na een 8 daagse zeetocht op de Kaap Verdische eilanden. Nadat we uitgeslapen zijn komen Arnold en Coby ons ophalen om met hun dinghy naar de wal te gaan. Daar zoeken we naar ene “Orlando”, uit verhalen maakten we op dat hij een reputatie heeft van een te vertrouwen ‘bootjongen’. Bootjongens passen op je bijboot in ruil voor wat geld of goederen. We zien dat Orlando niet een van jongsten is en een aantal andere bootjongens onder zich heeft. Een van hen is Jozeph. We gaan aan wal. Allerlei mensen komen op ons af. Iedereen wil wat bijverdienen door ons de weg te wijzen.

Nieuwsbrief november 2005

Voor het “dagje winkelen” in San Sebastian moet ik de wekker zetten. De ferry gaat om 7 uur, maar om op de kade te komen moeten we 20 minuten met onze dinghy varen en met ontbijten en aankleden kost dat de nodige tijd. De wekker dus op kwart voor zes en in het pikkedonker brengt de bijboot van de Drifter Coby en mij aan wal.

Nieuwsbrief oktober 2005

Ik heb een ticket gevonden en ga op 5 oktober vliegen. De dagen die ik nu nog in Nederland ben worden tot op de minuut benut. Nog snel even hier langs, daar nog wat ophalen, en dan komt het moment van afscheid nemen van dochters en kleindochter. Niet leuk.
Annemiek brengt me naar Schiphol. Met een veel te volle rugzak als handbagage en een zak waar een vouwfiets in zit als ruimbagage kom ik aan bij de incheckbalie. Ik tref een baliemedewerkster die een oogje dichtknijpt als de zak op de weegschaal gaat. “Met die rugzak krijg je straks problemen” zegt ze.

Locatie:

Nederland

Blog van Mariëtta