©38_ poseren voor de stuurhut
12 jaar ago ago door Mariëtta van Bakel. April is bij ons een maand van terugkijken. We vertrokken op 29 april 2005 uit de haven van IJmuiden, afscheid van familie. 9 april 2005 hadden we een groots afscheidsfeest in het clubgebouw van watersportvereniging Zaltbommel, waar we met al onze vrienden, neven en nichten, broers en zusters, kinderen en kleinkind én onze moeders nog even gesproken hebben. 14 april 2005 was mijn laatste werkdag op school waar die dag een muiterij door piraten plaats vond. Allemaal heerlijke dingen om op terug te kijken.‘Mis je Nederland nou niet?’ wordt vaak gevraagd.

Onze plannen om even Buenos Aires te doen en dan verder de rivier op te gaan varen komen in het nauw. Het liggen in Puerto Madero, in het centrum van BsAs, is te aantrekkelijk om snel weg te gaan. We lopen in 5 minuten naar een metrostation en zijn daarna binnen een kwartier op een volgende plek die we willen bezoeken. Winkeltjes kijken, even een restaurantje doen, dan weer bijkomen van de hitte, neemt veel van onze tijd in beslag. De temperatuur is erg hoog, we kunnen niet echt actief worden. De afleiding van de stad is ook erg groot.

Als in Nederland Sinterklaas onder milde omstandigheden over de daken rijdt komen er uit onze keuken heerlijke speculaasgeuren. Via internet is de samenstelling van de speculaaskruiden snel achterhaalt. 30 gram kaneel, 10 gram kruidnagel, 10 gram nootmuskaat, 5 gram witte peper, 5 gram anijszaad en 5 gram korianderzaad, alles fijn gemalen. Met het woordenboek erbij is snel een ‘Spaans’ boodschappenlijstje gemaakt en tijdens de laatste Spaanse les leggen we juf Helena uit wat Sinterklaas vieren in Nederland is. Met de esclavo Pedro Negro vindt ze het maar een racistische bedoeling.

We komen aan in Ria Grande bij het Oceanografisch museum. Aan de museumsteiger worden we warm onthaalt door Lauro. Lauro, directeur van het museum, is een zeer bevlogen man. Buiten het werk als leider van dit oceanografisch museum en opvang van zieke pinguïns en zeeleeuwen zet hij zich ook in voor jongeren die een beetje buiten de boot vallen, door ze mee te nemen op de boot en al zeilend zelfredzaamheid en sociaal gedrag bij te brengen. Daarnaast is hij bezig met de bouw van een school voor driehonderd leerlingen uit dezelfde categorie.

Het grondgebied waar wij ons nu bevinden is volgens de legende door de Schepper toe gewezen aan de duivel: Para tí (voor jou). Aanvankelijk woonden hier Guaianá-indianen, de Portugezen bouwden hier een kapel (rond 1600) en zeggen hiermee het grondgebied heroverd te hebben van de duivel. Volgens mij hebben ze indianen van hun plekje beroofd.